η ταυτοτητα μου

Μετά την γέννηση των δυο μου παιδιών και αφού είχε προηγηθεί ενα πρόβλημα υγείας , που αποτέλεσε σταθμό στον τρόπο αντίληψης και σκέψης μου , αποφάσισα να πραγματοποιήσω όσα μετέβαλλα και πιθανών ήταν απωθημένα . Η σχέση μου με το σχολείο δεν ήταν ποτέ καλή , όχι γιατί είχα εμμονές , αλλά γιατί δεν καταλάβαινα την καθημερινή παραδωση των μαθημάτων , έτσι απο πολύ νωρίς σκεφτόμουν,  πως θα ήταν να ειμαι εγώ στην έδρα , αντί για την καταπληκτική δασκάλα που είχε την χαρά να παραδίδει μαθηματα,  σε παιδιά που αποκαλούσε αυριανούς βοσκούς . Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την διάκριση των παιδιών,  σε καλούς και κακούς μαθητές , αυτό σήμερα ονομάζεται δυσλεξία και δεν αποτελεί κριτήριο , για το επαγγελματικό μέλλον ενός παιδιού . Σήμερα σπουδάζω στο πανεπιστήμιο δυτικής Μακεδονίας και μεγαλώνω δυο πανέμορφα δυσλεκτικά παιδιά .